سرطان دهانه رحم چیست؟ علائم اولیه و راه‌های تشخیص

سرطان دهانه رحم، یکی از شایع‌ترین سرطان‌های زنان، از سلول‌های بخش پایینی رحم شروع می‌شود، همان جایی که رحم به واژن متصل می‌شود. در حالت عادی، سلول‌های این ناحیه رشد منظمی دارند، اما گاهی کنترل از دست می‌رود و رشد غیرطبیعی آن‌ها آغاز می‌شود. مشکل اینجاست که این بیماری در مراحل اولیه ساکت و بی‌صدا پیش می‌رود و ممکن است هیچ علامتی نداشته باشد. اما نادیده گرفتن نشانه‌های هشداردهنده می‌تواند عواقب جدی داشته باشد. در این مطلب، با علائم اولیه، روش‌های تشخیص و نکاتی حیاتی برای پیشگیری و درمان زودهنگام آشنا می‌شوید.

سرطان دهانه رحم نوعی سرطان ناشی از ویروس HPV است که در مراحل اولیه اغلب بدون علامت است. علائم اولیه شامل خونریزی غیرطبیعی، ترشحات غیرعادی و درد لگنی است. تشخیص با پاپ اسمیر، تست HPV و در موارد مشکوک، کولپوسکوپی انجام می‌شود.

• سرطان دهانه رحم چیست؟
• علائم هشدار دهنده سرطان دهانه رحم
• پیش‌سرطان دهانه رحم؛ آیا همیشه به سرطان تبدیل می‌شود؟
• انواع سرطان دهانه رحم؛ آشنایی با شایع‌ترین نوع این بیماری
• سن ابتلا به سرطان دهانه رحم؛ بیشترین خطر در چه سنی وجود دارد؟
• علائم سرطان دهانه رحم، زگیل تناسلی و HPV
• تفاوت سرطان رحم و سرطان دهانه رحم؛ هرآنچه باید بدانید
• راه های تشخیص سرطان دهانه رحم
• غربالگری سرطان دهانه رحم چگونه انجام می شود؟
• توصیه ها در غربالگری سرطان دهانه رحم
• سرطان دهانه رحم درمان دارد
• جراحی برای درمان سرطان دهانه رحم
• درمان پیش سرطان دهانه رحم
• عوامل خطر سرطان دهانه رحم
• عوامل خطر قابل تغییر سرطان دهانه رحم

دهانه رحم از دو قسمت ساخته شده و با دو نوع سلول مختلف پوشانده شده است.

• قسمت پایین رحم، دهانه رحم است که با سلول های غده ای پوشیده شده است.
• Exocervix (اکتوسرویکس) قسمت بیرونی دهانه رحم است که در طی معاینه با اسپکولوم توسط پزشک قابل مشاهده است و توسط سلول های سنگفرشی پوشانده شده است.

جایی که این دو نوع سلول در دهانه رحم به هم می رسند، منطقه تحول نامیده می شود. با افزایش سن و هنگام زایمان، مکان دقیق منطقه تحول تغییر می کند. بیشتر سرطان های دهانه رحم در سلول های منطقه تحول آغاز می شوند.

علائم اولیه سرطان دهانه رحم

این علائم در مراحل ابتدایی بیماری ظاهر می‌شوند و ممکن است خفیف باشند:

• خونریزی غیرطبیعی: خونریزی بین دوره‌های قاعدگی، خونریزی بعد از یائسگی یا خونریزی پس از رابطه جنسی
• ترشحات غیرمعمول واژن: ترشحات آبکی، بدبو یا خونی
• درد یا ناراحتی هنگام رابطه جنسی
• درد خفیف در لگن که مداوم است
•  احساس فشار یا ناراحتی در پایین شکم

علائم مراحل پیشرفته سرطان دهانه رحم

در صورتی که بیماری پیشرفت کند، علائم شدیدتری ظاهر می‌شوند:

• مشکلات ادراری: دشواری در دفع ادرار، سوزش یا نشت ادرار

•  تورم پاها: تورم یا احساس سنگینی در پاها

•  کاهش وزن بدون دلیل و خستگی مفرط

•  درد شدید لگن یا کمر که با فعالیت بدتر می‌شود

•  مشکلات گوارشی: تغییر در عادات روده، یبوست یا اسهال مداوم

•  درد در مقعد یا خونریزی هنگام دفع مدفوع

عوامل خطر سرطان دهانه رحم

برخی عوامل احتمال ابتلا به این سرطان را افزایش می‌دهند:

• عفونت ویروس پاپیلوم انسانی (HPV)

• ضعف سیستم ایمنی

• سیگار کشیدن

• سابقه خانوادگی ابتلا به سرطان دهانه رحم

• قرار گرفتن در معرض داروی DES قبل از تولد

 

سرطان‌های دهانه رحم و پیش‌سرطان‌های آن بر اساس نحوه مشاهده در آزمایشگاه و بررسی میکروسکوپی طبقه‌بندی می‌شوند. دو نوع اصلی سرطان دهانه رحم، کارسینوم سلول سنگفرشی و آدنوکارسینوما هستند.

🔹 کارسینوم سلول سنگفرشی (Squamous Cell Carcinoma) حدود 90٪ از موارد سرطان دهانه رحم را شامل می‌شود. این سرطان از سلول‌های سطحی دهانه رحم شروع شده و معمولاً در ناحیه تحول (محل اتصال رحم خارجی به داخل رحم) ایجاد می‌شود.

🔹 آدنوکارسینوما (Adenocarcinoma) این نوع از سلول‌های غده‌ای داخل کانال دهانه رحم منشا می‌گیرد. آدنوکارسینومای دهانه رحم معمولاً کمتر شایع است اما در سال‌های اخیر تعداد موارد آن در حال افزایش بوده است.

🔹 کارسینومای آدنوسکواموز (Adenosquamous Carcinoma) یا کارسینومای مخلوط این نوع سرطان دارای ویژگی‌های هر دو نوع کارسینوم سلول سنگفرشی و آدنوکارسینوما است.

🔹 سایر انواع نادر سرطان دهانه رحم گرچه بیشتر سرطان‌های دهانه رحم از دو نوع ذکرشده هستند، اما انواع نادر دیگری مانند ملانوم، سارکوم و لنفوم نیز ممکن است در این ناحیه ایجاد شوند، اگرچه این موارد بیشتر در سایر بخش‌های بدن مشاهده می‌شوند

علائم سرطان دهانه رحم:

• مراحل اولیه: معمولاً بدون علامت است.
• خونریزی غیرطبیعی واژن: پس از رابطه جنسی، بین دوره‌های قاعدگی یا بعد از یائسگی.
• ترشحات غیرطبیعی: آبکی، خونی و گاه با بوی نامطبوع.
• درد لگنی: به‌ویژه در حین رابطه جنسی.

علل سرطان دهانه رحم:

• عامل اصلی: عفونت با برخی انواع HPV.
• سایر عوامل خطر: سیگار کشیدن، ضعف سیستم ایمنی، سابقه قرارگیری در معرض داروی DES پیش از تولد.

علائم ویروس پاپیلوم انسانی (HPV):

• اغلب بدون علامت است.
• برخی سویه‌ها زگیل تناسلی ایجاد می‌کنند: برجستگی‌های کوچک گوشتی روی واژن، مقعد یا اندام تناسلی.

عوارض HPV:

• بیشتر عفونت‌ها خودبه‌خود برطرف می‌شوند.
• برخی سویه‌ها در صورت عدم درمان، ممکن است به سرطان دهانه رحم منجر شوند.

علائم زگیل تناسلی:

• رنگ گوشتی، کوچک یا بزرگ، تکی یا چندگانه.
• محل بروز: ولوا، واژن، دهانه رحم، آلت تناسلی، کیسه بیضه یا اطراف مقعد.

علل زگیل تناسلی:

برخی انواع HPV که از طریق تماس پوستی در رابطه جنسی منتقل می‌شوند

درمان زگیل تناسلی:

هیچ درمان قطعی برای HPV وجود ندارد، اما زگیل‌ها را می‌توان از بین برد:

• داروهای موضعی
• کرایوتراپی (فریز کردن)
• لیزر درمانی
• جراحی

سرطان دهانه رحم که دومین سرطان شایع خانم ها در سراسر جهان است، پس از ضایعات پیش سرطانی دهانه رحم، ایجاد می شود. این بیماری ممکن است با نشانه هایی مانند پریودهای سنگین تر از حالت معمول، خون ریزی های واژینال در فواصل زمانی میان دو پریود و در حالت پیشرفته تر این بیماری درد ناحیه پشت، پا و لگن، بی اشتهایی، خستگی و حالت تهوع همراه باشد. هدف از غربالگری سرطان دهانه رحم، یافتن  پیش سرطان یا سرطان در اوایل ایجاد است که قابل درمان باشد. غربالگری منظم می تواند از سرطان های دهانه رحم جلوگیری کرده و جان افراد را نجات دهد. آزمایشات غربالگری سرطان دهانه رحم، آزمایش HPV و تست پاپ اسمیر است.

تست پاپ اسمیر

تغییرات پیش سرطانی را می توان با آزمایش پاپ اسمیر تشخیص داد. توصیه ی انجمن بین المللی سرطان بانوان برای تشخیص سرطان دهانه رحم انجام تست پاپ اسمیر و معاینه لگنی به صورت سالیانه در همه خانم هایی است که از نظر جنسی فعال بوده و بالای 18 سال سن دارند. بعد از سه بار آزمون پی در پی یا بیشتر تست پاپ اسمیر وطبیعی بودن آن، با پزشک معالج میتوان فواصل انجام ازمایش را بیشتر کرد.

آزمایش HPV

آزمایش HPV به دنبال عفونت توسط انواع پر خطر HPV است که احتمالاً باعث پیش سرطان ها و سرطان های دهانه رحم می شوند. عفونت HPV هیچ درمانی ندارد، اما یک واکسن می تواند به جلوگیری از آن کمک کند. ویروس HPV گروهی متشکل از بیش از 60 نوع ویروس است که بعضی از آن‌ها باعث زگیل تناسلی می‌شوند. طی بررسی‌ها برای زگیل تناسلی، ممکن است پزشک برای بررسی HPV نیز آزمایشی پیشنهاد دهد. ویروس اچ پی وی (HPV) یک عفونت ویروسی است که بین افراد از طریق تماس پوست به پوست منتقل می‌شود. برخی از انواع HPV می‌توانند باعث ایجاد زگیل‌ تناسلی شوند. دیگر انواع این ویروس با سرطان دهانه رحم و سایر اعضای بدن ارتباط دارند و برخی از انواع HPV باعث زگیل‌ های معمولی می‌شوند که شما می‌توانید در سایر قسمت‌های بدن مانند دست یا پا خود پیدا کنید.

سونوگرافی ترنس واژینال (TVU)

سونوگرافی ترنس واژینال، یکی دیگر از آزمایشاتی است که ممکن است مجبور به انجام آن باشید. TVU یکی از انواع سونوگرافی است که در آن، از یک اسکنر کوچک میله ای شکل استفاده می شود. این اسکنر میله ای شکل، برای فراهم کردن یک تصویر دقیق، به طور مستقیم درون واژن قرار می گیرد. این کار ممکن است کمی ناراحت کننده باشد، اما دردی به همراه نخواهد داشت.

بیوپسی (نمونه برداری)

در صورتی که با سونوگرافی ترنس واژینال، تغییرات ضخامت لایه پوشاننده رحم تشخیص داده شود، جهت کسب اطمینان از این تشخیص، معمولاً نمونه برداری بافت انجام می شود. در بیوپسی، نمونه کوچکی از سلول های پوشاننده رحم (اندودرم) برداشته می شود و سپس، نمونه مورد نظر به آزمایشگاه فرستاده شده و از نظر وجود سلول های سرطانی بررسی می شود.

در طول انجام آزمایش پاپ اسمیر:

• پزشک با استفاده از ابزاری به نام اسپکولوم، واژن را باز می‌کند تا دهانه رحم قابل مشاهده شود.
• سپس با استفاده از یک برس یا سواب، سلول‌ها را از سطح دهانه رحم نمونه‌برداری می‌کند.
• نمونه سلولی برای بررسی به آزمایشگاه فرستاده می‌شود.

نتایج آزمایش پاپ اسمیر به دو دسته تقسیم می‌شوند:

• طبیعی: در این حالت هیچ سلول غیرطبیعی مشاهده نشده و شما می‌توانید طبق برنامه‌ریزی قبلی برای غربالگری بعدی مراجعه کنید.
• غیرطبیعی: مشاهده سلول‌های غیرطبیعی در این آزمایش به معنای نیاز به بررسی بیشتر است.

در صورت غیرطبیعی بودن نتایج، پزشک شما ممکن است آزمایش‌های دیگری را برای تعیین نوع و شدت ناهنجاری سلولی تجویز کند. همه زنان بین 21 تا 65 سال باید به طور منظم آزمایش پاپ اسمیر انجام دهند. زنان زیر 21 سال ممکن است نیازی به آزمایش پاپ اسمیر نداشته باشند، اما باید با پزشک خود در مورد بهترین برنامه غربالگری صحبت کنند.

دلیل اصلی: غربالگری سرطان دهانه رحم موجب کم تر شدن میزان بروز و خطر مرگ ناشی از سرطان دهانه رحم می شود.

انواع غربالگری:

غربالگری ها برای سرطان دهانه رحم شامل آزمایش پاپ اسمیر تنها Papanicolaou یا به اختصار Pap به تنهایی و آزمایش primary human papillomavirus یا به اختصار HPV به تنهایی، یا ترکیبی از این دو آزمایش (co-test) است. تعداد و تداوم  انجام این تست ها، به نوع آزمایش انتخاب شده بستگی دارد.

نحوه غربالگری سرطان دهانه رحم:

برای تمام بیمارانی که دهانه رحم دارند ،غربالگری برای سرطان دهانه رحم توصیه می شود. حتی یکبار غربالگری درتمام طول عمر با کاهش مرگ و میر همراه است. با این حال،  کاهش مطلق خطر برای یک شخص کم است، و نتیجه مثبت غربالگری ممکن است در بعضی از بیماران به انجام اقدامات غیرضروری ختم شود. به همین خاطر بعضی از افراد ممکن است نخواهند مورد غربالگیری قرار گیرند و یا با فواصل زمانی طولانی مورد غربالگری قرار گیرند. درباره سنی که می توان در آن غربالگری را شروع کرد و سنی که غربالگری را به اتمام رساند همچنین روش های مناسب آزمایش در هر سن در ادامه توضیح داده شده.

• برای بیماران کمتر از 21 سال، غربالگری ها برای این سرطان انجام نمی شود (با صرف نظر از سن شروع فعالیت های جنسی)
• برای بیماران 21 تا 29 سال، غربالگری های لازم به همراه سلول شناسی دهانه رحم (پاپ اسمیر) از سن 21 سالگی شروع شده و با فواصل سه ساله انجام می شود. این رویکرد با رهنمود ها و تحقیقات انجام شده در سال 2018 توسط تیم خدمات پیشگیرانه ایالات متحده آمریکا منطبق است. رویکرد قابل قبول دیگر، شروع غربالگری از سن 25 سالگی و با انجام آزمایشات HPV هر 5 سال یکبار است. (تایید شده توسط انجمن سرطان امریکا در سال 2020)
• برای بیمارن 30 تا 65 سال، غربالگری ها لازم  برای سرطان های دهانه رحم به همراه یکی از سه نوع آزمایش در هر 5 سال توصیه می شود.که شامل تست HPV تنها هر پنج سال،آزمایش co-testing هر پنج سال و یا پاپ اسمیر هر سه سال یکبار می باشد.
• برای بیماران بالای 65 سال، به شرطی غربالگری لغو می شود که در گذشته بیمار آزمایشات  غربالگری دهانه رحم را به اندازه کافی انجام داده باشد و امید به زندگی بیمار کم باشد.

برای بیمارانی که غربالگیری مناسب و به تعداد کافی را در گذشته انجام داده اند و نتایج آن نرمال بوده و فاکتور های خطر  سرطان  دهانه رحم در آن ها وجود نداشته، سن مناسب برای لغو غربالگری ها نامشخص است. توصیه میشود غربال گری ها تا حداقل 65 سالگی ادامه داشته باشد. هنگامی که اطلاعات محدود است و مضرات بالقوه غربالگری باید در نظر گرفته شود، مانند نتایج مثبت کاذب نامشخص و یا ناکافی برخی از پزشکان آزمایشات را تا 75 سالگی ادامه داده اند.

برای بیمارانی که غربالگری هایشان نامشخص و یا ناکافی بوده،آزمایشات ترکیبی (co-testing) را سالانه تا سه سال ادامه داده می شود و سپس هر پنج سال یکبار غربالگری تا سن 70 سالگی ادامه خواهد داشت.

غربالگری در بیماران پرخطر برای سرطان دهانه رحم

• بیمارانی که بیماری پرخطر دارند (مانند بیماران مبتلا به ایدز، ضعف سیستم ایمنی بدن یا مواجه با داروی دی اتیل استیل بسترول در رحم در دوران جنینی) احتمال بیشتری در ابتلا به سرطان دهانه رحم دارند و توصیه برای انجام نوع غربالگری و سن اتمام غربالگری ممکن است با بیماران با ریسک متوسط ،متفاوت باشد.
• بیماران همراه با علائم: این بیماران باید آزمایشات نوع پاپ اسمیر را بدون توجه به نتیجه غربالگری قبلی انجام بدهند.
• نتایج غیر عادی: بیماران با نتایج غیرعادی آزمایش پاپ اسمیر یا HPV باید اقدامات لازم و ارزیابی های متعاقب مانند Colposcopy یا خارج کردن توده،باید انجام شود.
• بعد از تکمیل ارزیابی نتایج غیرنرمال آزمایشات، اکثر بیماران باید به مدت طولانی تحت پیگیری قرار بگیرند و تنها بخش کوچکی از بیماران به روند غربالگری های عادی برمی‌گردند.

روش‌های اصلی درمان سرطان دهانه رحم عبارتند از:

• جراحی: بسته به مرحله و گسترش سرطان، ممکن است از روش‌های مختلف جراحی مانند برداشت رحم، برداشت رحم و بخشی از واژن یا برداشت مخروطی شکل از دهانه رحم استفاده شود.
• شیمی‌درمانی: این روش از داروها برای از بین بردن سلول‌های سرطانی در سراسر بدن استفاده می‌کند. شیمی‌درمانی ممکن است قبل یا بعد از جراحی و یا به تنهایی برای درمان سرطان دهانه رحم به کار گرفته شود.
• پرتودرمانی: در این روش از پرتوهای پرانرژی برای از بین بردن سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود. پرتودرمانی ممکن است قبل یا بعد از جراحی و یا به تنهایی برای درمان سرطان دهانه رحم به کار گرفته شود.

عوامل موثر در انتخاب روش درمانی:

• مرحله و گسترش سرطان
• سلامت عمومی بیمار
• تمایلات و ترجیحات بیمار

علاوه بر روش‌های درمانی فوق، ممکن است از درمان‌های حمایتی نیز برای کمک به بیمار در مقابله با عوارض جانبی درمان و ارتقای کیفیت زندگی او استفاده شود.

درمان سرطان دهانه رحم تحت نظر پزشکان مجرب باید انجام شود. روش های درمانی متفاوتی وجود دارد که بسته به نوع و میزان پیشرفت سرطان، یکی از این درمان ها مورد استفاده قرار می گیرد. بسیاری از زنان مبتلا به سرطان دهانه رحم نوعی جراحی را خواهند داشت. از جراحی می توان در موارد زیر استفاده کرد:

• به تشخیص سرطان دهانه رحم کمک می کند
• به تعیین میزان گسترش سرطان کمک می کند
• به درمان سرطان کمک می کند (به ویژه برای سرطان های مرحله اولیه)

برای درمان پیش سرطان های دهانه رحم می توان از دو روش استفاده کرد:

• از بین بردن پیش سرطان با دمای سرد یا لیزر.
• برش دادن پیش سرطان و بیرون آوردن آن.

سرما درمانی برای از بین بردن پیش سرطان رحم

سرمادرمانی نوعی درمان است که در آن یک پروب فلزی بسیار سرد مستقیم بر روی دهانه رحم قرار می گیرد و با انجماد سلول های غیر طبیعی آن ها را از بین می برد.

از بین بردن پیش سرطان رحم با لیزر

در این روش یک پرتوی لیزر متمرکز را از طریق واژن هدایت می کنند تا سلول های غیر طبیعی را بسوزاند. این کار ممکن است در مطب پزشک تحت بی حسی موضعی یا در اتاق عمل با بیهوشی عمومی انجام شود.

عوامل خطر سرطان دهانه رحم به دو دسته تقسیم می شوند. دسته اول شامل عواملی هستند که قابل تغییر به دست ما می باشند، اما دسته دوم قابل تغییر نیستند و ما نمی توانیم دستی در آن ها داشته باشیم. 

عوامل خطر قابل تغییر سرطان دهانه رحم

• عفونت ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)
• سابقه جنسی
• سیگار کشیدن
• داشتن سیستم ایمنی ضعیف
• عفونت کلامیدیا
• استفاده طولانی مدت از داروهای ضد بارداری (قرص های جلوگیری از بارداری)
• داشتن چندین بارداری کامل
• سن کم در اولین بارداری کامل
• وضعیت اقتصادی
• رژیم غذایی کم میوه و سبزیجات

عوامل خطر غیر قابل تغییر سرطان دهانه رحم

• داروی هورمونی سقط جنین (DES)
• داشتن سابقه خانوادگی سرطان دهانه رحم

سرطان دهانه رحم با توجه به میزان پیشرفت، نحوه درمان متفاوتی دارد. در این مطلب سعی شد تعدادی از مؤثر ترین روش های پیشگیری و درمان این نوع سرطان را بررسی کنیم. برای بیمار با توجه به شرایط فردی، میزان پیشرفت بیماری و عوامل مؤثر دیگر یکی از این روش های درمانی توسط پزشک انتخاب می شود تا روند درمانی و بهبود در بهترین شرایط ممکن پیش برود. در این مطلب سعی نمودیم تا انواع سرطان دهانه رحم و علائم و نشانه های و راه های درمان آنها را به تفکیک بیان کنیم. به این امید که با شناخت و آگاهی بیشتر در این رابطه، در راستای درمان هر چه سریع تر اقدام نمایید. شما می توانید با مراجعه به انستیتو کانسر پردیس شیراز، با بهره مندی از تجهیزات پیشرفته این مرکز، جهت شناخت نوع سرطان و پیگیری راههای درمان اقدام نمایید. به امید آنکه تشخیص به موقع سرطان و پیگیری راه های درمان، بهبودی و تندرستی هر چه سریع تر برای همه بیماران حاصل شود.

سوالات متداول درباره سرطان دهانه رحم؛ پاسخ به دغدغه‌های شما

1. آیا سرطان دهانه رحم علائم اولیه دارد؟

در مراحل اولیه معمولاً بدون علامت است، اما خونریزی غیرطبیعی، ترشحات غیرمعمول و درد لگنی از نشانه‌های احتمالی آن هستند.

2. آیا همه افراد مبتلا به HPV به سرطان دهانه رحم دچار می‌شوند؟

خیر، حدود 90٪ از عفونت‌های HPV خودبه‌خود از بین می‌روند. اما برخی از انواع پرخطر آن، مانند HPV 16 و 18، می‌توانند منجر به سرطان شوند.

3. چگونه می‌توان از سرطان دهانه رحم پیشگیری کرد؟

انجام تست پاپ اسمیر به‌صورت منظم، دریافت واکسن HPV، داشتن رابطه جنسی ایمن و ترک سیگار از راه‌های مؤثر در پیشگیری هستند.

4. تست پاپ اسمیر هر چند وقت یک‌بار باید انجام شود؟

زنان بین 21 تا 65 سال باید هر 3 سال یک‌بار پاپ اسمیر انجام دهند. در صورت ترکیب با تست HPV، این فاصله می‌تواند 5 سال یک‌بار باشد.

5. آیا سرطان دهانه رحم درمان دارد؟

بله، اگر در مراحل اولیه تشخیص داده شود، قابل درمان است. روش‌های درمان شامل جراحی، پرتودرمانی و شیمی‌درمانی است که بسته به میزان پیشرفت بیماری تعیین می‌شود.

6. آیا واکسن HPV فقط برای زنان است؟

خیر، این واکسن برای دختران و پسران از سن 9 تا 26 سالگی توصیه می‌شود و می‌تواند از انواع پرخطر HPV که باعث سرطان و زگیل تناسلی می‌شوند، جلوگیری کند.

7. آیا سرطان دهانه رحم ارثی است؟

نه مستقیماً، اما سابقه خانوادگی این سرطان ممکن است ریسک ابتلا را افزایش دهد. با این حال، عامل اصلی آن عفونت با HPV است.

8. آیا پس از یائسگی هم باید تست پاپ اسمیر انجام داد؟

بله، زنان بالای 65 سال که در آزمایش‌های قبلی نتایج طبیعی داشته‌اند، ممکن است نیازی به ادامه غربالگری نداشته باشند، اما این موضوع باید با پزشک بررسی شود.

9. آیا سیگار کشیدن خطر سرطان دهانه رحم را افزایش می‌دهد؟

بله، مواد شیمیایی موجود در سیگار باعث ضعیف شدن سیستم ایمنی و افزایش احتمال ماندگاری عفونت HPV می‌شود که می‌تواند به سرطان منجر شود.

10. آیا داشتن یک شریک جنسی خطر ابتلا به HPV را کاهش می‌دهد؟

داشتن یک شریک جنسی ثابت ریسک ابتلا را کاهش می‌دهد، اما به‌طور کامل از عفونت HPV جلوگیری نمی‌کند. استفاده از کاندوم می‌تواند تا حدی محافظت ایجاد کند، اما همچنان امکان انتقال ویروس وجود دارد.

برای انجام تست پاپ اسمیر و بررسی وضعیت دهانه رحم، می‌توانید از خدمات تخصصی انستیتو کانسر پردیس بهره ببرید. برای مشاوره و نوبت‌دهی، اینجا کلیک کنید.