سلول های سرطانی از جهات مختلف با سلول های طبیعی بدن متفاوت هستند. هنگامی که یک سری جهش منجر به ادامه رشد و تقسیم خارج از کنترل سلول می شود، سلول های طبیعی به سلول های سرطانی تبدیل می شوند. سلول سرطانی، سلولی است که به نوعی جاودانگی رسیده است. همچنین، بر خلاف سلول های طبیعی که در همان ناحیه آغاز به کار خود مانده اند، سلول های سرطانی توانایی حمله به بافت های مجاور را دارند و به مناطق دور بدن گسترش می یابند. در ادامه، به فرآیند رشد و توسعه سلول های سرطانی، تفاوت های سلول های سرطانی با سلول های طبیعی و علت عدم تشخیص سلول های سرطانی توسط بدن و ... خواهیم پرداخت.

• انواع سلول های سرطانی
• چگونگی آغاز سلول های سرطانی
• علت تقسیم و رشد سلول های سرطانی
• تفاوت سلول های سرطانی و سلول های طبیعی
• علت عدم تشخیص سلول های سرطانی توسط بدن
• تفاوت سلول های سرطانی و سلول های پیش سرطانی

روند تبدیل شدن سلول های طبیعی به سرطان، غالباً مراحلی را طی می کند که در آن سلول به تدریج غیر طبیعی تر می شود. این مراحل ممکن است شامل هایپرپلازی، دیسپلازی و سرانجام سرطان باشد. اوایل سلول ممکن است شباهت زیادی به سلول های طبیعی آن اندام یا بافت داشته باشد، اما با پیشرفت، سلول تمایز بیشتری پیدا می کند. در حقیقت به همین دلیل است که بعضی اوقات نمی توان منبع اصلی سرطان را تعیین کرد.

اکثر سلول های سرطانی جهش هایی در هر دو ژن های انکوژن و سرکوب گر تومور دارند که منجر به رفتار آنها می شود.

رشد: سلول های طبیعی همانند رشد و نمو دوران کودکی، رشد می کنند یا بافت های آسیب دیده را ترمیم می کنند. سلول های سرطانی حتی در صورت عدم نیاز به سلول های بیشتر به رشد (تولید مثل) خود ادامه می دهند . همچنین، سلول های سرطانی به  سیگنال هایی که به آنها می گویند رشد را متوقف کرده و یا خودکشی سلولی (آپوپتوز) انجام دهند، توجه نمی کنند.

توانایی حمله به بافت های مجاور: سلول های طبیعی به سیگنال های سلول های دیگر که به آنها می گویند به مرز رسیده اند، پاسخ می دهند. سلول های سرطانی به این سیگنال ها پاسخ نمی دهند و به بافت های مجاور حمله می کنند. به همین دلیل، برداشتن تومور سرطانی از طریق جراحی سخت و دشوار می باشد.

توانایی انتشار (متاستاز) به مناطق دیگر بدن: سلول های طبیعی موادی به نام مولکول چسبندگی ایجاد می کنند که باعث چسبیدن آنها به سلول های مجاور می شود. سلول های سرطانی، فاقد چسبندگی ناشی از این مولکول های چسبندگی، می توانند آزاد شده و به مناطق دیگر بدن منتقل شوند. آنها ممکن است به بافت های مجاور سفر کنند یا از طریق جریان خون و سیستم لنفاوی به قسمت هایی از بدن دور از سلول اصلی سرطانی بروند. به عنوان مثال، یک سلول سرطانی ریه ممکن است به غدد لنفاوی، مغز، کبد یا استخوان ها منتقل شود. در این رابطه، می توانید مطلب چگونگی انتشار سلول های سرطانی به دیگر بخش های بدن را بخوانید.

جاودانگی: سلول های طبیعی مانند انسان ها دارای طول عمر هستند. وقتی به سن خاصی می رسند، می میرند. در مقابل، سلول های سرطانی راهی برای "سرپیچی" از مرگ ایجاد کرده اند. در انتهای کروموزوم های ما ساختاری وجود دارد که به عنوان تلومر شناخته می شود. هر زمان سلول تقسیم می شود، تلومرهای آن کوتاه می شوند. وقتی تلومرها به اندازه کافی کوتاه می شوند، سلول ها می میرند. سلول های سرطانی راهی برای ترمیم تلومرهای خود پیدا کرده اند تا با تقسیم سلول، کوتاه شدن آنها ادامه پیدا نکند. بنابراین، به نوعی آنها را جاودانه می کند.

توانایی تهاجم و متاستاز کردن در تمایز سلول سرطانی از سلول سالم طبیعی بسیار مهم است، اما بسیاری از تمایزات مهم دیگر نیز وجود دارد.

تصور می شود توانایی سیستم ایمنی در شناسایی و از بین بردن سلول های سرطانی مسئول پدیده های غیرمعمول اما کاملاً مستند برخی از سرطان ها است که بدون درمان (بهبود خود به خودی سرطان) از بین می روند. زمینه جدیدی از درمان سرطان معروف به ایمنی درمانی.

سلول های سرطانی مدام در حال تغییر هستند

هنگامی که سرطان تشکیل شد، سلول ها ثابت نمی مانند و جهش های مداوم ممکن است رخ دهد. به همین دلیل است که مقاومت نسبت به داروهای شیمی درمانی و درمان هدفمند ایجاد می شود. سلول سرطانی جهشی ایجاد می کند که اجازه می دهد اثرات مخرب این روش های درمانی را دور بزند.

تغییر سلول های سرطانی در درمان بسیار مهم است. به عنوان مثال، یک سرطان پستان که گیرنده استروژن مثبت دارد ممکن است هنگام عود یا گسترش گیرنده استروژن منفی باشد. همچنین، این موضوع به شما کمک می کند تا بفهمید چرا سلول های سرطانی در قسمت های مختلف تومور می توانند متفاوت باشند. از این به عنوان "ناهمگنی" یاد می شود و همچنین در تشخیص و درمان نیز مهم است.

یک وضعیت غالباً گیج کننده، وجود کارسینوم درجا (CIS) است. کارسینومای درجا از سلول هایی با تغییرات غیرطبیعی موجود در سلول های سرطانی تشکیل شده است، اما از آنجایی که از محل اصلی گسترش پیدا نکرده اند، سرطان نامیده نمی شوند. از آنجا که CIS می تواند به سرطان تبدیل شود ، معمولاً به عنوان سرطان اولیه درمان می شود.

جمع بندی

تبدیل شدن یک سلول طبیعی به سلول سرطانی، فرآیندی سخت و دشوار است. چرا که باید روش هایی غیرطبیعی را برای رشد، تقسیم شدن، چشم پوشی از سیگنال های همسایگان و دستیابی به نوعی جاودانگی طی کنند. سلول های سرطانی تفاوت های زیادی با سلول های طبیعی بدن دارند و اصول فعالیت آنها بر نوعی بی قانونی استوار است. انستیتو کانسر پردیس شیراز در خدمت شما عزیزان می باشد تا در صورت هر گونه مشکلی، شما را در راستای تشخیص و درمان سرطان یاری نماید.