بیشتر مردان مبتلا به سرطان سینه به عنوان بخشی از درمان خود نوعی جراحی دارند. جراحی سرطان سینه مردان انواع مختلفی دارد که بسته به شرایط ممکن است به دلایل مختلفی انجام شود. برای سرطان سینه در مردان، جراحی های زیر ممکن است استفاده شود:

• حذف هرچه بیشتر سرطان

• مشخص کردن میزان گسترش سرطان سینه به غدد لنفاوی زیر بغل (نمونه برداری از غدد لنفاوی نگهبان یا تشریح غدد لنفاوی زیر بغل)

• برطرف کردن علائم سرطان سینه پیشرفته

پزشک ممکن است یک عمل خاص را براساس ویژگی های سرطان پستان و سابقه پزشکی بیمار توصیه کند یا در شرایطی خود شخص نوع عمل را انتخاب کند. مهم است که گزینه های خود را بدانید، بنابراین می توانید در مورد آن ها با دکتر خود صحبت کنید و انتخابی را که برای شما مناسب است انجام دهید.

گره های لنفاوی ممکن است به عنوان بخشی از جراحی برای برداشتن سرطان پستان یا به عنوان یک عمل جداگانه برداشته شوند.

• جراحی برای از بین بردن سرطان سینه مردان

• عوارض جانبی احتمالی جراحی سرطان سینه مردان

• جراحی برای برداشتن غدد لنفاوی مجاور سرطان سینه مردان

• عوارض جانبی احتمالی جراحی غدد لنفاوی مجاور سرطان سینه مردان

• درد مزمن بعد از جراحی سینه مردان

جراحی برای از بین بردن سرطان سینه مردان

پس از غربالگری پستان و تشخیص سرطان سینه، نوبت درمان سرطان سینه می رسد. برای حذف سرطان پستان دو نوع عمل جراحی وجود دارد:

ماستکتومی جراحی است که در آن کل سینه، از جمله تمام بافت پستان و گاهی اوقات سایر بافتهای اطراف برداشته می شود. بیشتر مردان مبتلا به سرطان پستان از آنجا که مردان مقدار کمی بافت پستان دارند، تحت عمل جراحی ماستکتومی قرار می گیرند. چندین نوع مختلف ماستکتومی وجود دارد:

• در یک ماستکتومی ساده یا کامل، جراح، کل پستان از جمله پستانک را برمی دارد، اما غدد لنفاوی زیر بغل یا بافت عضلانی را از زیر پستان خارج نمی کند.

• در یک ماستکتومی رادیکال اصلاح شده، جراح برش را برای برداشتن کل پستان و غدد لنفاوی زیر بازو نیز گسترش می دهد.

• اگر تومور بزرگ باشد و در عضلات قفسه سینه رشد کند، جراح باید یک عمل ماستکتومی رادیکال، یک عمل جراحی گسترده تر برای از بین بردن کل پستان، غدد لنفاوی زیر بغل و عضلات دیواره قفسه سینه در زیر پستان انجام دهد.

جراحی برای حفظ پستان (BCS) (جراحی لامپکتومی، کوادرانکتومی، ماستکتومی جزئی یا ماستکتومی سگمنتال) - جراحی است که در آن فقط بخشی از پستان حاوی سرطان برداشته می شود. هدف این جراحی، از بین بردن سرطان و همچنین برخی از بافت های طبیعی اطراف آن است. میزان برداشتن پستان به اندازه و محل تومور و سایر عوامل بستگی دارد. BCS معمولاً برای معالجه زنان مبتلا به سرطان پستان استفاده می شود. این جراحی در مردان بسیار کمتر مورد استفاده قرار می گیرد زیرا بیشتر سرطان های پستان مردان در پشت نوک سینه قرار دارد و که نیاز به جراحی گسترده تری مانند ماستکتومی دارد. اگر BCS انجام شود، به طور معمول با پرتو درمانی دنبال می شود. 

عوارض جانبی احتمالی جراحی سرطان سینه مردان

گذشته از درد پس از جراحی، تورم موقتی و تغییر در ظاهر پستان، از عوارض جانبی احتمالی جراحی می توان به خونریزی و عفونت در محل جراحی، هماتوم (تجمع خون در زخم) و سروما (تجمع مواد پاک کننده) اشاره کرد.

جراحی برای برداشتن غدد لنفاوی مجاور سرطان سینه مردان

برای فهمیدن اینکه آیا سرطان پستان به غدد لنفاوی زیر بغل (زیر بغل) گسترش یافته است، ممکن است یک یا چند مورد از این غدد لنفاوی برداشته شود و در آزمایشگاه بررسی شود. این قسمت مهمی از فهمیدن مرحله (میزان) سرطان است. گره های لنفاوی ممکن است به عنوان بخشی از جراحی برای برداشتن سرطان پستان یا به عنوان یک عمل جداگانه برداشته شوند.

دو نوع اصلی جراحی برای از بین بردن غدد لنفاوی عبارتند از:

• نمونه برداری از غدد لنفاوی سنتینل (SLNB) - روشی است که در آن جراح فقط گره های لنفاوی زیر بازو را که احتمالاً سرطان در ابتدا گسترش می یابد، خارج می کند. برداشتن تنها یک یا چند گره لنفاوی خطر عوارض جانبی ناشی از جراحی را کاهش می دهد.

• تشریح غدد لنفاوی زیر بغل (ALND) - روشی که در آن جراح بسیاری از غدد لنفاوی (معمولاً کمتر از 20) را از زیر بازو خارج می کند. ALND به اندازه گذشته انجام نمی شود ، اما ممکن است هنوز بهترین راه برای مشاهده گره های لنفاوی در برخی شرایط باشد.

هر یک از این روش ها معمولاً همزمان با ماستکتومی یا لامپکتومی قابل انجام است، اما ممکن است در یک عمل دوم نیز انجام شود.

برای نمونه برداری از غدد لنفاوی نگهبان (نوعی که اغلب انجام می شود)، جراح گره نگهبان (یا گره ها) را پیدا می کند و آن را برمی دارد - برای انجام این کار، جراح یک ماده رادیواکتیو و یا یک رنگ آبی را به اطراف تومور، به پوست بالای تومور، یا به بافتهای زیر آرئول (منطقه رنگی اطراف نوک سینه) تزریق می کند. عروق لنفاوی طی چند ساعت آینده این مواد را به درون گره (های) نگهبان حمل می کنند. پزشک می تواند با استفاده از دستگاه خاصی رادیواکتیویته در گره ها را تشخیص دهد یا می تواند به دنبال غدد لنفاوی آبی رنگ باشد. (این ها روشهای جداگانه ای برای یافتن گره نگهبان است، اما غالباً بصورت یک بررسی مضاعف انجام می شود.) سپس پزشک یک برش پوست در ناحیه زیر بغل ایجاد می کند و گره ها را خارج می کند. سپس این گره ها (اغلب 2 یا 3) در آزمایشگاه بررسی می شوند.

غده لنفاوی گاهی اوقات می تواند از نظر سرطان در حین جراحی بررسی شود. اگر سرطان در گره لنفاوی نگهبان پیدا شود، جراح می تواند ALND کامل را انجام دهد. اگر در زمان جراحی هیچ سلول سرطانی در غدد لنفاوی دیده نشود یا اگر گره نگهبان در حین جراحی بررسی نشود، گره (های) لنفاوی طی چند روز آینده با دقت بیشتری بررسی می شود. اگر سرطان در غدد لنفاوی مشاهده شود، جراح ممکن است در زمان بعدی ALND کامل را توصیه کند.

اگر سلول های سرطانی در گره (های) نگهبان وجود نداشته باشد، بعید است که سرطان به گره های لنفاوی دیگر نیز سرایت کرده باشد، بنابراین دیگر نیازی به جراحی غدد لنفاوی نیست. با این کار می توانید از برخی عوارض جانبی احتمالی ALND جلوگیری کنید.

نمونه برداری از غدد لنفاوی نگهبان همیشه مناسب نیست. اگر گره لنفاوی زیر بغل با لمس یا آزمایش مانند سونوگرافی بزرگ یا غیر طبیعی به نظر برسد، ممکن است با استفاده از آسپیراسیون بررسی شود. در صورت یافتن سرطان، ALND کامل توصیه می شود و بیوپسی گره نگهبان نیازی نیست.

نمونه برداری از غدد لنفاوی سنتینل یک تکنیک پیچیده است که به مهارت زیادی نیاز دارد. این کار فقط باید توسط یک تیم جراحی با تجربه با این روش انجام شود. اگر به فکر انجام این نوع بیوپسی هستید، از تیم مراقبت های بهداشتی خود بپرسید آیا این کاری است که آن ها مرتبا انجام می دهند یا خیر.

عوارض جانبی احتمالی جراحی غدد لنفاوی مجاور سرطان سینه مردان

مانند سایر عمل ها، درد، تورم، خونریزی و عفونت در این نوع جراحی نیز ممکن است.

ورم لنفاوی: اثر احتمالی طولانی مدت در از بین بردن غدد لنفاوی زیر بغل، لنف ادم (تورم) بازو است. این اتفاق می افتد زیرا هر مایع اضافی در بازوها به طور معمول از طریق سیستم لنفاوی به جریان خون برمی گردد. برداشتن غدد لنفاوی گاهی اوقات باعث جلوگیری از تخلیه بازو می شود و باعث تجمع این مایع می شود.

این عارضه جانبی در مردان به خوبی بررسی نشده است، اما تصور می شود که این خطر در زنان 3-7٪ و در زنان 20-20٪ در ALN باشد. به نظر می رسد در صورت انجام پرتو درمانی پس از جراحی، لنف ادم شایع تر است. گاهی اوقات این بیماری بلافاصله پس از جراحی شروع می شود، اما توسعه آن ممکن است مدت زمان زیادی طول بکشد. برای برخی از افراد، تورم فقط چند هفته طول می کشد و از بین می رود. در مواقع دیگر ، تورم به مدت طولانی ادامه دارد. اگر بعد از جراحی غدد لنفاوی بازوی شما متورم، سفت یا دردناک است، حتماً فوراً به شخصی که در تیم مراقبت از سرطان شماست، این موضوع را بگویید.

حرکات محدود بازو و شانه: ممکن است در بازو و شانه نیز حرکت محدودی داشته باشید. این بعد از ALND بیشتر از SLNB است. پزشک شما ممکن است تمریناتی را برای اطمینان از عدم مشکلات دائمی حرکت (شانه منجمد) به شما انجام دهد.

بعضی از بیماران متوجه ساختاری شبیه طناب می شوند که از زیر بازو شروع می شود و می تواند به سمت پایین آرنج امتداد یابد. این سندرم، که گاهی اوقات سندرم وب زیر بغل یا ثبت لنفاوی نامیده می شود. این بیماری بعد از ALND بیشتر از SLNB است. علائم ممکن است هفته ها یا حتی ماه ها پس از جراحی ظاهر نشوند. این می تواند باعث درد شود و حرکت بازو و شانه را محدود کند. این اغلب بدون درمان از بین می رود، اگرچه به نظر می رسد برخی از افراد فیزیوتراپی را مفید می دانند.

بی حسی: بی حسی پوست قسمت فوقانی بازوی داخلی یکی دیگر از عوارض جانبی شایع است زیرا عصبی که احساس را در اینجا کنترل می کند از طریق ناحیه غدد لنفاوی حرکت می کند.

درد مزمن بعد از جراحی سینه مردان

بعضی از بیماران پس از جراحی با درد عصبی (نوروپاتیک) در دیواره قفسه سینه، زیر بغل و یا بازو مشکل دارند که با گذشت زمان برطرف نمی شود. این سندرم درد پس از ماستکتومی (PMPS) نامیده می شود زیرا اولین بار در زنانی که جراحی ماستکتومی داشتند توصیف شد ، اما بعد از درمان با پستان نیز اتفاق می افتد.

تصور می شود PMPS در طی جراحی به عصب های زیر بغل و قفسه سینه آسیب وارد شده است. اما علل آن مشخص نیست. بین 20 تا 30 درصد زنان پس از جراحی علائم PMPS را نشان می دهند. مشخص نیست که این مورد پس از جراحی سرطان پستان در مردان چقدر شایع است. به نظر می رسد این بیماری در بیماران جوان تر، کسانی که ALND کامل دارند (نه فقط SLNB) و کسانی که تحت پرتودرمانی پس از جراحی درمان می شوند، بیشتر دیده می شود. از آنجا که اکنون ALND کمتر انجام می شود ، PMPS کمتر از گذشته است.

علائم PMPS شامل موارد زیر است:

• درد و سوزن سوزن شدن در دیواره قفسه سینه ، زیر بغل و / یا بازو

• درد در شانه یا جای زخم جراحی

• بی حسی

• درد سوزش یا تیراندازی

• احساس "سوزن و سوزن"

• خارش شدید

بیشتر بیماران مبتلا به PMPS می گویند که علائم آنها شدید نیست، اما PMPS باعث می شود از بازوی خود به همان شکلی که باید استفاده نکنید و با گذشت زمان توانایی استفاده عادی از آن را از دست دهید. در صورت داشتن درد یا سایر علائم PMPS به پزشک خود اطلاع دهید. درد عصبی نیاز به درمان متفاوتی از انواع دیگر درد دارد.

جمع بندی

بعد از مراجعه به پزشک و مرکز غربالگری سرطان سینه و اطمینان از وجود سرطان سینه، دکتر برای شخص دارای سرطان راه درمان مناسبی با توجه به مرحله و میان پیشرفت سرطان تعیین می کند. به امید آنکه تشخیص به موقع سرطان و پیگیری راه های درمان، بهبودی و تندرستی هر چه سریع تر برای همه بیماران حاصل شود. انستیتو کانسر پردیس جهت ارائه خدمات به موقع در راستای انجام درمان همیشه در کنار بیماران عزیز می باشد.